Dag 13 Poitiers

Michel:  De eerste 1000 km zitten erop. De laatste oprisping in het vorige verslag (misschien fietsen we wel via de westkust terug i.p.v. naar Santiago) heeft al weer aan actualiteitswaarde ingeboet. Omdat het ons, in extreem hete dagen, toch zwaar viel, ontstond de aantrekkelijke gedachte om meer freewheelend terug te fietsen, in plaats van iedere dag een target te moeten halen. Ik heb ook eens exact zitten rekenen hoe ver het nog vanaf Tours fietsen is en hoe we dat kunnen verdelen.  Het is exact nog 1501 km, we gaan uit van 1600. Als we steeds 5 dagen gemiddeld 70 km fietsen en na elke 5 dagen steeds een dag rust, dan zitten we goed. Tot nu toe hebben we in 13 dagen geen echte rustdag gehad. Zelfs in de Tour de France houden ze regelmatig rustdagen. Die 5 plus 1 formule voelt wel goed. Dus het meest waarschijnlijke scenario is toch Santiago. Vandaag hebben we die 70 km bij erg lekker, niet te warm weer en in een steeds romantischer landschap afgelegd. We zitten nu net boven Poitiers op een camping met zwembad in een stadje met de gewenste voorzieningen: een SuperU aan de rand en in het stadje de boulanger, charcuterie, bar tabac en restaurant. Soms fietsen we uren door streken met dorpjes zonder voorzieningen. 
Vanmiddag vierden we de eerste 1000 km. Die hebben we zonder technische problemen met onze fietsen, zonder lekke banden (allen Schwalbe, wat anders?) volbracht. Alles snort en schakelt naar genoegen. De digitale hulp van de GPS werkt ook zonder morren.
Ik fietste ook bijzonder prettig met de onderweg gevonden klassieke racefietshandschoen van leer aan de onderkant en van dat gehaakte aan de bovenkant. Ze zitten perfect. Van wie zouden ze zijn? Mogelijk van Cor, die met Simone, een ouder stel (nog ouder dan wij) voor ons uit fietst met dure fietsen en dure spullen. Ik hoop ze wel en niet nog tegen te komen. 
Morgen hebben we de eerste echte rustdag. De tentjes blijven twee nachten hier staan. Uitslapen, even niet om 8:30 uur klaar staan en helemaal niets doen.

    ◦