Dag 27 Door de provincie Burgos
13 juni 2017 - Belorado, Spanje
Hilde : ( Ap is niet zo'n schrijver)
Vanmorgen was het eerst wat mistig en bewolkt en lekker koel, maar dat duurde niet lang, al snel werd het zonnig maar de lucht bleef bedekt en wit, dus was het behoorlijk benauwd en werd het al gauw zinderend heet. Ik benijd de wandelaars niet, zou het niet kunnen in die hitte zonder een zuchtje wind. Op de fiets genereer je je eigen wind, groot voordeel. Stoppen om wat te drinken doen we alleen als er even een schaduwplekje is vanwege een sporadische boom langs de eindeloos lange weg door de golvende graanheuvels van de provincie Burgos waar we nu doorheen fietsen . Soms zie je even een ander gewas, aardappels en een enkel Papaver-veld, maar toch vooral de golvende bruine graanvelden met in de verte de hogere heuvels en bergen van Burgos. In Santo Domingo, na 20 km , houden we een koffiepauze op een klein terrasje in een van de smalle zijstraatjes en bekijken we de kathedraal en de rest van deze wel leuke plaats. Helaas ontdekken we dan pas de gezellige drukke hoofdstraat, soort Ramblas, met talloze terrassen onder de bomen. Balen dat we dat niet eerder gezien hebben. Voortaan eerst even beter rondkijken waar het leuk is om te zitten.
We gaan weer verder voor de laatste 30 km naar Belorado, een plaats waar veel pelgrims doorheen komen. Onderweg komen we af en toe door van die oerlelijke Spaanse gehuchten in the middle of nowhere met lelijke rechttoe rechtaan huizen , soms flat-achtige bouw, puur functioneel voor de agrarische arbeiders en in de bodega's. Maar je moet er toch niet aan denken dat je daar geboren wordt. Geen greintje gezelligheid. Geef mij de Franse dorpen maar met de mooie oude huizen en altijd wel een leuk plein met terrasjes onder de Platanen en een jeu de boule baantje.
Aangekomen in Belorado, om een uur of twee, blijkt er helemaal geen camping te zijn en is het toeristenbureau pas om vier uur open. We strijken neer op een terras op een best leuk plein en zitten daar met cola, koffie, bier en ijsje lekker op ons dooie akker een beetje te chillen en te internetten en zien steeds meer wandelaars aankomen. Om 4 uur kijken we of het toeristenbureau inmiddels open is, niet dus. Dan maar gewoon op zoek naar een pelgrimsherberg, die we al gauw vinden en waar we ontzettende mazzel hebben want voor 8 euro hebben we de slaapzaal op de derde etage voorlopig voor ons alleen met prima bedden, waar het lekker doortocht want aan twee kanten de ramen open en een balkon met waslijnen . Helemaal super. Er blijkt ook een tuin met zwembad te zijn. Heerlijk even zwemmen, eerste zwembad sinds onze tocht. Gelukkig bikini mee. Dan zitten we lekker in de tuin met een zak chips en een biertje voor Ap tot we een pelgrimsmaaltijd kunnen eten om half acht. Nou dat was helemaal te gek, voor 11 euro een heel menu, Ap soep en ik gemengde salade vooraf, hoofdgerecht kippenpoot met friet, toetje, Ap drilpuddinkje en ik ijs in glas, drie bollen vanille en chocola.
Mooi kleurtje! En hoe zit t met je Latte Machiato, is dat nu de caffe con leche?
Boffen met slaapplek en zwembad!
Wel verdiend na zo'n afziendag!!!
Toch klinkt het nog allemaal leuk hoor ! nog steeds om jaloers op te worden!
Goed Gaan !!